Cyclone party in Broome.

9 januari 2020 - Perth Airport, Australië

Afgelopen dagen waren... apart. De afgelopen 3 dagen verbleef ik in Broome. Op de dag van aankomst begon er een tropische Cyclone, code geel. Het kwam met bakken uit de hemel vallen, dat terwijl er aan de andere kant van het land alles in vuur en vlam op gaat. Er bestaat zelfs een grote kans dat de koala gaat uitsterven. Zo verschrikkelijk allemaal! Ook vanuit NL kan je wat betekenen door te doneren aan verschillende organisaties zoals bijvoorbeeeld: Red Cross Australia & Koala Hospital. Er is ondertussen hier en daar wat regen gevallen op de plekken waar de bosbranden zijn maar helaas nog steeds lang niet genoeg regen om alle branden te doven.

Dus: doneer wat je kan missen! Het is  afschuwelijk om zo’n prachtig land als Australië in rook te zien op gaan.  

___________________________________________

Op 28-12-2019 begon mijn tour van Perth to Broome. Om 7 uur ‘s ochtends verzamelde we voor het YHA hostel in Perth. De groep mensen bestond uit 20 mensen met leeftijden van 21 tot en met een jaar of 50. Met een volle bus vol verschillende nationaliteiten vertrokken we. Ondanks het feit dat het wet season is word de tour dus nog druk bezocht. 

Het was een leuke tour maar minder actief als dat ik had verwacht en had gehoopt. Zeker in vergelijking met mijn tour Perth-Esperance. Maar goed, niet iedere tour kan het zelfde zijn & dat is maar goed ook!

Oud & Nieuw vierde we op het strand in Coral Bay. Maar voordat het feest los barste hadden we overdag een snorkel trip en hebben we een super mooie zonsondergang gezien vanaf een look out punt in Coral Bay. Oud en nieuw is geen oud en nieuw als er geen foute Nederlandse nummers worden gedraaid dus ieder andere nationaliteit moest er aan geloven en de “lalalalala” werd blij mee gezongen tijdens verschillende liedjes. 

De accommodatie tijdens deze trip bestond uit 50% hostels en 50% kamperen. Het kamperen in Karijini was een avontuur op zich aangezien door de vele regenval de kans op slangen spotten extra groot werd, godzijdank heb ik er geen 1 gezien. Ook hadden we een lekkere storm midden in de nacht in een lekkende tent. Wat je dan doet? Koppies bij elkaar en opnieuw Foute en gouwe ouwe Nederlandse liedjes zingen. “

De velen regenval in Karijini zorgde ervoor dat er verschillende gorges gevuld waren met water, gorges die al maanden lang droog stonden. Maar ook konden we helaas door de vele regenval niet alles in Karijini doen wat gepland stond en hadden we daar 1 dag minder. Oftewel: een goede reden om nog eens terug de komen naar Australië. 

Zoals ik mijn blog al begon: eenmaal aangekomen in Broome begon de tropische Cyclone te naderen. De tourguide dropte ons bij ons hostel, 4 mensen van de tour incl mijzelf zouden daar verblijven. Nou... dat feest ging dus mooi niet door. De personeelsleden waren lichtelijk in paniek van alles aan het binnenhalen. Iemand van de house keeping vertelde ons dat we niet konden inchecken. Uiteindelijk kwam er toch iemand van de receptie naar ons toe met de volgende keuze: of je checkt in maar bent niet veilig zodra de cyclone code rood aangeeft  want het gebouw is niet Cyclone  of naar het evacuatiecentrum gaan. Zodra het code rood is mag je niet meer overstraat en moet je binnen blijven.

Nog altijd waren mensen om ons heen lichtelijk in paniek. We besloten niet in te checken. Mensen van onze tour die in een hotel verbleven boden ons hun kamer aan, daar zouden we heen gaan. Al ging dat niet zo soepel.... de taxi’s reden niet met code geel. Fack. Wat nu? Lopen was geen optie in deze weersomstandigheden en het zou ook ik wel goede weersomstandigheden geen pretje zijn met alle bagage. De receptioniste deed wat ze kon, belde zelfs nog haar baas maar die zei waar het uiteindelijk op neer kwam: pech gehad. We namen contact op met het hotel in de hoop dat zei wel wat konden regelen, de manager van het hotel kende de eigenaar van het taxi bedrijf en kwam ons met zijn eigen auto incl schapen vachtjes om de stoelen ophalen. Het was duidelijk te merken dat de local’s een stuk minder een paniek waren en graag wouden helpen. Zoals de manager van het Mangrove hotel zei: het gaat niet om business op dit moment maar om de veiligheid  van mensenlevens. En zo is het maar net! 

Al met al heeft die uiteindelijk alsnog dik aan ons verdiend aangezien we in het restaurant aten en uiteindelijk op 4/20 mensen van de tour in zijn hotel verbleef omdat de andere hotels veel minder goed georganiseerd en voorbereid waren op de cyclone. Veel vluchten waren gecancelled wat betekende dat voor ons gevoel de tour verlengt werd. Ik heb twee nachten bij Ellie een meisje uit Brisbane mogen slapen en 1 nachtje bij Sarah een vrouw uit de UK, wat een engelen. 

Al met al waren de afgelopen 3 en halve dag meer vakantie dagen dan backpacker dagen. De luxe van een hotel & het vele uit-eten. 

Nu heb ik het eerst deel van mijn reis naar Adelaide erop zitten. Ik ben nu in Perth, heb daar 3 uur en 20 min lay over voordat ik door vlieg. Vanaf morgen zal ik me weer gaan gedragen als een backpacker gaat de knip weer op de creditcard en word er weer normaal gegeten. Maar soms moet je het leven even vieren of zoals de local’s in Broome het zeggen: Cyclone party.

Ik ben heel benieuwd hoeveel meer ik van de bosbranden mee krijg als ik straks in SA ben. Ik hoop nog steeds naar Kangaroo Island te gaan een heel groot gedeelte van het eiland is verwoest door de branden en ook vandaag zijn er weer nieuwe meldingen van bosbranden. Ik volg verschillende pagina’s en het nieuws waarbij ze toeristen bijna smeken weer te komen zodra het veilig is. Ze lopen momenteel zoveel verlies. Mensen hebben zelfs al reserveringen voor de aankomende maanden afgezegd. Dus als ik, met doen wat ik al van plan was te doen: Australië ontdekken, kan helpen dan doe ik dat graag. Ook heb ik gekeken naar wat ik zou kunnen betekenen als persoon als in vrijwilligers werk doen maar helaas heb je (logisch ook) voor veel vrijwilligerswerk verschillende cursussen nodig. 

Mijn plan is nu om naar Adelaide te vliegen en te gaan onderzoeken wat mijn plannen zijn voor de aankomende twee maanden die ik nog heb in Australië. Er bestaat een grote kans dat ik meer binnenlandse vluchten moet nemen als dat ik in eerste instantie dacht omdat niet alle wegen goed begaanbaar en/of veilig genoeg zijn. En de kans is natuurlijk aanwezig dat ik niet kan doen want ik wou gaan doen maar dan is dat zo. Veiligheid voorrop. 

Dus lieve familie en vrienden: ik weet dat al jullie bezorgde berichtjes en het delen van nieuwsberichten goed bedoelt zijn maar ik ga echt niet voor de fun een brandend gebied in lopen als dit niet nodig is. Laten we gewoon met zn alle hopen dat er snel een hele hoop regen valt, daar waar ze het nodig hebben. X

Foto’s

4 Reacties

  1. Mams:
    9 januari 2020
    Mooi geschreven,hou jezelf in veiligheid.
    Snap dat je wilt helpen als je daar bent maar je eigen veiligheid staat boven aan.
    Gelukkig word er in Nederland ook aan Australië gedacht en hoop dat de branden snel stopt. Er is teveel al verwoest in dat mooie land.

    Liefs Mams
  2. Zus:
    9 januari 2020
    Het is vreselijk wat er allemaal gebeurt! Hier hebben we in elk geval al gedoneerd en blijven natuurlijk het nieuws volgen!

    Stay safe!

    Love u!
  3. Papa:
    9 januari 2020
    Hé Meis,
    Indrukwekkende blog van je en trots op je omdat je zo meedenkt met het lot van Australië de natuur, dieren en uiteraard de locals.
    Zoals je begrijpt is het hier voor de achterblijvers ( lees soms bezorgde vader) die zoals je weet aardig het nieuws volgt soms best even ingewikkeld dat m’n meisje daar in een land met veel branden en cyclonen zit. Weet wel dat ik echt zeker weet dat je zeer weloverwogen keuzes maakt mbt de voorzetting van je reis. Dus ga er dan ook vanuit dat je nog veel gaat meemaken, zien en ervaren in een land wat het nu even behoorlijk lastig heeft.
    Hier op dit moment druilige dag met bijna lente temperatuur van 14 graden dus hopelijk nog even droog straks voor de 10.000 stappen wandeling en anders de paraplu maar mee 😃.
    Hou van je en hou jezelf veilig en blijf GENIETEN!!
    Veel liefs daddy
  4. Pake en Beppe:
    16 januari 2020
    Lieve Marije,
    Wat een verhaal. Wat beleef jij daar wat. We zijn erg ingenomen met jouw uitgebreide blog. Zo blijven wij tenminste op de hoogte van jouw wel en wee. Probeer ondanks de tegenslagen zoveel mogelijke te genieten. Hopelijk is er voor jou in dat immens grote land nog genoeg te beleven.
    Dit is het voor nu, We zien er naar uit om je t.z.t. weer in ons kikkerlandje te ontmoeten.