Pray for Paris
15 november 2015 - Melbourne, Australië
Allereerst: wat een heftig nieuws zeg in Parijs. Gisteren op het werk stond de TV aan op het nieuws, dat nieuws ging uiterraad over Parijs. Het is zo raar om te beseffen dat wij er zo ver vandaan zijn en jullie zo dichtbij. Zo veilig en warm lijkt Europa nu niet meer. Zoveel aanslagen en zoveel gezeik. En wij zijn er opeens zo ver vandaan terwijl we 2,5 maand terug nog zo dichtbij waren. Pray for Paris.
Mijn dagen afgelopen dagen bestonden voornamelijk uit werk. Donderdag, vrijdag en zaterdag mocht ik weer aan de bak. Donderdag niks bijzonders, het liep lekker door maar geen gekke huis. Vrijdag begon de dag met rustig wakker worden, eten bij Janny en Hans thuis. Rond een uurtje of 3 zijn we richting ringwood gegaan. Eef en ik heb eerst samen nog wat op het werk gegeten. Eef moest al om 5 uur beginnen en ik om 6. Ik maakte dus mooi even van mn extra tijd gebruik en ik ging langs Scotch and Soda. Ik had namelijk nog steeds niets van ze gehoort. Toen ik langs de winkel liep om naar binnen te gaan, begon 1 van de werkneemster druk naar me te zwaaien. Ik had haar al eerder ontmoet. Ik vroeg haar of ze al wat meer wisten aangezien ik mn CV een aantal dagen terug had langs gebracht. Haar reactie: huh?! Heb je nog niks gehoord dan? ze zouden je namelijk bellen. Mijn reactie: ECHT?! Ja zei ze, niet te enthosiast worden maar ik zal de manager even halen. Heeeee Marije! Zei die toen die uit zn kantoortje kwam. Zin in koffie? Ehm ja?! Oké, tuurlijk! Hij vond het ook raar dat ik nog niet was gebelt en vond het fijn dat ik was langs gekomen. Nou daar zat ik dan... Opeens midden in een solicitatie gesprek. Het verliep goed, hij vind 't vooral erg fijn dat ik het merk al ken. En hij vind me goed in het team passen. Voor mij dus niet echt een vrijdag de 13e! Hij zou alleen nog even overleggen met zijn hoofd manager en die zou me dan bellen. Mijn reactie: als die me wéér niet belt, kom ik gewoon weer langs hoor!! Dat leek hem een goed idee.
Met een ontzettend blije kop ben ik toen naar Balsamic gelopen. ( de banen zijn trouwens super goed te combineren en beide erg flexibel ). Nou bij Balsamic brak de hell los! Jeetje wat een avond. Over de 250 gasten binnen gehad. Rennen vliegen en weer door gaan. Aantal boze gasten omdat ze zo lang moesten wachten maar gelukkig ook een hoop begrip volle gasten die geduldig wachtte op hun diner. Er waren veel grote tafels. 1 van 17, - 1 van 22 - 1 van 30 - 1 van 12. En nog wat kleinere van 6 en 8 en dan nog alle normale 2tjes en 4tjes. CRAZY was het! Maar we hebben het overleeft. Rond half 12 mocht ik stoppen met werken en een afsluitdrankje nemen. Ik koos voor wijn, echte goede wijn. Oxford Landing en ja wel!!!! Uit een wijnglas, dat was inmiddels als zo'n 2,5 maand geleden. En ik kan je vertellen, wijn smaakt 100 x beter uit een wijnglas dan uit een pak goon of een mok. Plus goon is ranzig maar te drinken en de Oxford was lekker om te drinken. Uiteindelijk waren eef en ik tussen 1 en half 2 thuis. Weer netjes thuis gebracht door Linda, de schat!
Zaterdag 14 november:
Welkom Sinterklaasje. Ook van al dat pieten gedoe krijgen we vrij weinig mee en onze schoenen trekken wij aan ipv voor de openhaard te zetten. Maar ach wij zijn in Australië en jullie dan weer niet. Vandaag mocht ik al om half 1 beginnen op het werk, ik vertrok dus al vroeg. Eef moest pas om half 6, dus die heeft pizza als lunch gegeten met Janny en Hans. En ik Butterchicken op het werk, nee!! Het smaakt niet naar boter anders zou ik het smerig vinden. Het smaakt lekker. Goede lunch gedraait en een goed diner. Geen stress maar wel lekker druk en alles weer vol. Ik stopte rond 11 uur met werken. Zo'n $162 verdiend op 1 dag. Dat word echt weer wennen als ik in NL ben en salaris krijg. Uiteindelijk waren we gisteren ook weer rond 1 uur thuis, we moesten een stuk omrijden omdat de Free Way dicht zat. En toen.... Lekker naar bed....
Zondag 15 november:
De dagen vliegen voorbij! Nu al weer de 15e. Morgen is Beppe jarig, kan ik helaas niet bij zijn. Wij zijn allebei weer wakker. Het is nu 10:36 AM. En er staat weinig op het progamma vandaag. Janny en Hans zijn nu naar de kerk. Ik denk dat ik zo een gebakken ei maak als ontbijt. Straks misschien even buiten de deur een kopje koffie drinken en boodschappies doen. Janny kookt straks voor Hans en zelf moet ze vanavond op de kinderen van Linda passen. wij hebben tegen Janny gezegt dat we voor onzelf koken. Dat vind ze altijd maar lastig, als we zeggen dat we ook prima voor ons zelf kunnen zorgen. Maar eef en ik hebben zo'n zin in onze pittige rijst dus we koken lekker zelf vanavond!
De gebeurtenissen in Parijs zijn inderdaad beangstigend. Toch zitten wij er ook relatief ver van af.
Ik zag een foto van het opera house in Sydney. Deze hadden ze verlicht in de kleuren van de Franse vlag. Zag er indrukwekkend uit.
Wijn uit een glas. Heel leuk om te lezen dat je dat in eens zo kan waarderen. En Australië heeft zoveel lekkere en zeker niet al te dure wijntjes.
Sinterklaas is inderdaad in Nederland. Maar wees getroost, in Amsterdam is piet nog niet door de schoorsteen gekropen. Ongeacht hoe die piet er tegenwoordig uitziet.
Inmiddels weet ik dat je bij scotch and soda bent aangenomen. Heel gaaf. En wat handig dat ze beide flexibel zijn in de werktijden. Ik wens je er al heel veel plezier. De mail die ik las was op z'n Australisch enthousiast.
De tip van deze blog: koop voor iets meer geld wat betere schoenen. In beide banen moet je veel staan en lopen. Is toch beter voor je poezelige voetjes.
In Amsterdam ben ik het weekend vrij. Mariska werkt overdag. Lekker gezellig het huis voor mezelf. De avonden voor ons 2. Het is winderig en herfstig. Dus ik zit lekker op de bank met Vinnie en een boek.
Veel liefs uit Amsterdam
Hier even een reactie vanuit Koudum. We hebben een aantal keren jouw blogs niet gelezen, maar nu in één keer meerdere. We zitten nu even boven om ook even een reactie te geven. Super zoals jij ons op de hoogte houdt van jullie wel en wee daar in het verre Australië. Uit je blogs hebben wij begrepen dat her krijgen van een baan voor wat langere tijd nog niet zo erg wil lukken. Maar hoop houden en doorzetten. Als je mettertijd terug bent in ons lieve Nederlandje kun je in elke geval terugzien op een enerverende ervaring.
Ja, wat een toestand in Parijs hè. Voor jullie lijkt dat bij ons uiteraard vrij dicht bij maar het is altijd nog zo'n 500 kilometer, dus wij hebben de knallen niet kunnen horen en hoeft voor ons ook niet. Hoeft voor ons ook niet nog dichterbij te komen. We willen vanaf nu jouw blogs weer wat frequenter lezen en ook weer wat vaker reageren. We zijn van 28 oktober tot 1 november (5dagen) naar 's-Heerenberg geweest. En daarna heeft onze keuken nog op z'n kop gestaan. We hebben namelijk een nieuwe keuken gekregen. Erg mooi, vinden wij.
Zodoende een hoop drukte bij ons. Morgen komt mem vanwege de verjaardag van beppe. Vandaag moeten wij naar Gorredijk vanwege 2 verjaardagen van kennissen daar. Kan dus best gezellig worden.
Zo, nu ben je ook weer een beetje op de hoogte van ons wel en wee. Dus nu maar weer tot de volgende blog en ons antwoord.
Lieve groetjes van beppe en pake.. xxxxxxx
Komt helemaal goed en wat Martine al zegd koop een paar goede schoenen voor je pootjes.
Ik wil dat salaris ook wel wat jij hebt hoor.
Hier echt honden weer storm en regen.
Verder niet veel nieuws uit Brummen
Morgen naar Friesland maar ook dat weet je al.
Vind het echt super dat jullie zo lang bij Janny en Hans mogen blijven.
En dat er zo goed voor jullie gezorgd word en dat Linda jullie af en toe thuis brengt,super.
Nauw ga ik echt douchen maar zag dat je weer wat had geschreven en moest dat eerst even lezen natuurlijk.
Slaap lekker straks maar je gaat eerst nog even filmpje kijken.
Tot morgen dan maar en zal Beppe feliciteren van je.
Dikke kus