Over 13 dagen ben ik thuis.
16 april 2016 - Bali, Indonesië
216 dagen achter de rug en nog maar 13 dagen te gaan. Ik heb 216 dagen doorgebracht aan de andere kant van de wereld, en ik vind het geen eens zo veel. De 8 maanden zijn voorbij gevlogen. Ik ben heel erg blij dat ik de keuze heb gemaakt om langer weg te blijven. Juist in de maanden dat ik langer weg ben gebleven, heb ik heel erg veel geleere. In de maanden dat ik langer ben weg gebleven heb ik super lieve nieuwe vrienden gemaakt, mensen die ik nooit meer zal vergeten. Het was de beste keus die ik heb kunnen maken.
En dan nu, nog maar 13 dagen te gaan. Over 14 dagen heb ik zelfs al 1 nachtje doorgebracht in mijn eigen slaapkamer. Ik kan het maar niet geloven, het besef dringt niet door. Over 13 dagen start mijn nieuwe oude leven weer, over 13 dagen kom ik er achter of mama eindelijk met me wilt knuffelen op schiphol & of mijn vrienden zijn veranderd. Over een aantal dagen eet ik weer wat de pot schaft en zit ik aan tafel met mama en Raf of met papa en Lil, ga ik weer luie avondjes hebben met mn vriendinnetjes, festivals bezoeken, moet ik weer opzoek naar een baan en het allerbelangrijkste: opzoek naar een studie. Ik hoop dat alles loopt zoals ik het voor ogen heb. Dat ik word aangenomen op de Jeansschool, mezelf beter door ontwikkel met deze studie en dan vervolgens na dat jaar weer genoeg heb gespaard om opnieuw de benen te nemen en weer op reis te gaan naar een nog onbekende bestemmig. But who knows? Het leven kan ieder moment van de dag veranderen.
Het zal even wennen worden om het uizicht van de palmbomen in te ruilen voor het uitzicht van de schreeuwende kleine kinderen op de Elzenbos. Maar waarschijnlijk went dat al wel weer.
Ik kijk uit naar alle plannen met iedereen, in het bijzonder de plannen met de mensen die ik op reis heb ontmoet hoe bijzonder is het om ze weer opnieuw te zien aan de andere kant van de wereld.
Over 13 dagen loop ik 's ochtend weer in mij badjasje rond, hang ik weer voor de tv om gtst te kijken, kook ik weer veelste veel eten met keel kier en eef, ga ik mijn cv uitdelen in de stad, studie gespreken, koffie daten met papa, lunchen met mama, sushi eten met Gea, spelen met Levi, luisteren naar Antonio zijn gezang, Friessuiker brood eten bij Pake en Beppe, genieten van het Amsterdamse leven met tante Martine & Mariska, rond rennen met Vinnie over het strand, koffietje drinken bij tante Rynate, gezellig bijkletsen met mn nichtjes, Leonie blij maken met haar telefoon, genieten van Raf zijn goeie kookkunsten en zijn tuin bewonderen, sporten, festivals bezoeken en gek doen met mn vriendjes en vriendinnetjes en nog zoveel meer.
Maar voor de aankomende 13 dagen? Is mijn grootste probleem welke bikini ik nou weer aan moet doen en waar ik vanavond nou weer eens uiteten zal gaan en of ik toch niet stiekem terug kan gaan naar Australië.
ZON ZEE EN STRAND IT IS 
Wij zijn er klaar voor om over het strand te hopsen en leuke tentjes in Amsterdam te ontdekken.
Geniet nog even lekker van het zonnetje. Ben benieuwd of je nog even terug vliegt naar Australië.
Veel liefs uit Amsterdam
Zojuist je laatste blog gelezen en uiteraard ook de voorgaande over meerdere dagen. Dat was me toch een lang verhaal. We zijn elke keer weer erg blij bij het lezen van je blogs, c.q. reisverslagen, c.q. dagboekverslagen. Maar de blijdschap nadat we je weer heelhuids en gezond weer zullen aantreffen in Brummen zal de boventoon voeren. Tot dan wensen we je nog veel plezier en ervaringen toe op Bali. Zojuist stond hier in de krant een foto van politie en vrijwilligers die bij Kuta aan het strand enorme gestroopte maar weer bevrijde zeeschildpadden weer terug in zee brachten. Een mooi initiatief. Jij had die beesten ook in zee gezien schreef je in één van je blogs. Ons laatste nieuws kunnen zo langzamerhand bewaren tot 1 mei, want dan moet er niet alleen door jou ,maar ook door ons wat te vertellen zijn. Gezien onze leeftijd en de kleine mankementjes maken wij het nog redelijk.
Houd moed tot eind deze maand en dan maar tot de volgende blog en tot de knuffel op 1 mei.
Liefs van beppe en pake.
En wat een luxe probleem zeg bedenken wat voot bikini je nu weer aan moet en waar ga je eten.
Maar net wat Martine ook al zegd je bent straks zo weer ingewend in Nederland en krijgt het ook wel even druk hier ,iedereen weer bezoeken en werk zoeken om je volgende reis weer te maken en dan tussen door ook nog even een oopleiding te gaan doen.
En wat dat knuffelen betreft ach dat komt vast goed.
Wij net het eten op nu even mijn avond dingentjes doen,joggingbroek aan en dan lekker voor de buis.
Word niet te bruin hé met al die zon
Kus en Kkkkkkkknnnnnnnuuuuuuufffffffffffffffffffeeeeeeeeelllllllllll