Ayres Rock

 15/03/2016 first day in Ayres Rock:
Na 2 uur dikke vette vertraging gingen we eindelijk de lucht in! Na zo'n 3 uurtjes vliegen, volgen we hoog boven Uluru. Na een veilige landen op het meeste kleine landingsbaan ever duurde het niet al te lang meer voordat we buiten stonden. Ik had al zo'n vermoeden dat er vast wel iemand in het vliegtuig zou zitten die de zelfde Tour als mij zou gaan doen. En ja hoor! Toen we buiten stonden raakte ik aan de praat met een leuk meisje uit Duitsland, zij zou ook de Mulgras Tour gaan doen. Nice! Ik kan dit, alleen op reis en alleen op Tour gaan. Je maakt zo snel nieuwe vrienden dat is echt niet normaal. Iedereen zit in het zelfde schuitje, de meerderheid van onze groep reisde alleen. We hadden een aantal stelletjes en maar 1 vriendenstel. Dit is de eerste Tour die ik doe dat er geen Nedelanders zijn. Normaal is Eef natuurlijk al m'n Nedelandse buddy, maar 9/10 x is er nog wel een Nederlander. Er was wel een Bleg maar hij was samen met zijn vriendin uit Londen op reis, dus hij sprak bijna alleen maar Engels. De meerderheid van onze groep kwam uit Duitsland, een aantal uit Japan en een aantal uit England. Omdat er zoveel Duitsers waren werd er veel Duits onderling gepraat, ik heb nog nooit een groep Duitsers continu Engels horen praten als ze in een groep zijn met andere. But all good. Nadat we een door hadden bij wie we in de groep zaten moesten we nog even wachten op onze Tourleider, hij kwam ons ophalen van de AirPort. Het was allemaal erg goed geregeld, er stonden gelijk mensen klaar die vroegen met welke tour je mee ging. Ah Mulgras? Oké, nog even geduld, duurt niet lang meer. Onze Tourleider heet Tom, een super leuke man met een hele hoop Outback ervaring. We reden naar ons kamp toe voor een vlugge lunch, op het kamp ontmoeten we de andere helft van de groep, zij waren al eerder geland. Na de lekker lunch was het tijd om richting Uluru Cultural centrum te gaan voor wat informatie over de Aboriginal cultuur. Erg bijzondere teksten en kunstwerken gezien. Nadat ik mezelf een nieuwe armbandje en een ijsje heb gekocht was het tijd om met z'n alle verder te rijden naar Uluru. Uluru is een rock midden in het landschap met daarom heen helemaal niks. De rock heeft zich doormidden van aardbevingen een weg naar boven weten vinden, het verhaal gaat dat er nog een heel groot gedeelte van de rock zich nog steeds ondergronds bevind. De Aboriginals zien Uluru als een soort ouder, als ze een probleem hebben gingen en gaan ze naar Uluru voor een oplossing. Rondom Uluru is er altijd wel eten te vinden, er worden ceremonies gehouden rondom Uluru door de Aborginals. Het is een erg interessante cultuur moet ik zeggen. Ze hebben bijvoorbeeld straffen voor als je de wet verbreekt, deze straffen kunnen verschillen van een klap met een stok tegen je blote rug totaal de dood. Tom vertelde ons over 1 van de ergste straffen deze is als volgt: je word mee genomen naar het bos, hier word je in slaap gebracht, tijdens het slapen word er een smeerseltje op je oogleden gesmeerd, dit smeerseltje is te vinden in een plant in de Outback. Wanneer de persoon in kwestie wakker word, doet hij of zij wat iedereen doet als die wakker word: hij/zij wrijft in zijn ogen en zijn beeld vervaagt door het smeerseltje uit de plant. Kleuren zijn nog steeds te zien, maar het beeld is niet scherp meer. De familie loopt van de persoon in kwestie weg, en hij/zij staat er alleen voor in de Bush, zonder zicht.... Probeer dan je weg nog maar eens terug te vinden. De familie is verplicht om weg te lopen, dat is deel van de straf. Uiteindelijk lijd dit dus tot een langzame dood door uithongering en uitdroging. Heftig maar het gebeurt, nu minder dan 100 jaar geleden. Maar het gebeurt nog steeds. 


Na de informatie van Tom zijn we rondom Uluru gaan lopen, we hebben de helft van Uluru rond gelopen. Het is erg indrukwekkend. Ondanks dat het misschien voor een ander maar saai klinkt, een rock.. Just a rock. Maar wel een rock met een verleden! Na de wandeling gingen we terug richting kamp. We liepen samen met de groep en 10 flessen champi naar de top van een berg. Sunset time! Of nouja.. De zon ging natuurlijk onder zoals die elke avond doet, alleen waren er nogal veel wolken. Dus erg veel hebben we er niet van gezien. Ondanks dat was het nog steeds indrukwekkend, met z'n alle op een berg met een glaasje champagne of 2 kijkend naar de mooie natuur. Nadat het langzaam aan donker werd liepen we terug naar het kamp. We kookte met z'n alle: wraps, gehakt met groente, sla, tomaatjes en komkommer. Na de afwas was het tijd voor een lekkere douche en daarna was het tijd om te gaan slapen. Niet in een bed maar in een swag, niet de swag die 15 jarige jongetjes bedoelen maar een swag om in te slapen, het is een soort slaapzak met een matrasje erin. Met 22 andere mensen lag ik buiten op de grond, onder de sterren hemel. En ik kan je vertellen... Voor een paar nachtjes is dit 10 keer beter dan een 5 sterren hotel! 


16/03/2016 second day at Ayres Rock:
04:30 AM goedemorgen! Tijd om op te staan. Om 05:30 am vertrokken we naar een lookout punt dat ons een vieuw gaf over Uluru. Tijd voor de sunrise! Wauw wat ongelofelijk mooi is dit zeg! Na al het moois van Uluru was het tijd om verder te gaan. Op naar Kata Tjuta, the Valley of the winds. Hier hadden we de keuze tussen een 5 km hike of een 7,4 km hike. Na de Tongariro crossing in NZ ben ik opzich wel wat gewend dus ik ging voor de 7,4 km. Mooi hoor! Super mooie omgeving en een hoop irritante vliegen. Heb ik een vliegen net gekregen, vergeet ik hem tijdens m'n hike. Stom!!!!!!! Ik leek dus een beetje op Beatrix tijdens de hike met al dat heen en weer gezwaai. Na de hike reden we terug naar kamp 1 om te lunchen, pakte onze laatste spullen en reden naar Kings Creek Station voor kamp 2. Na een verfrissende duik in de pool was het tijd om de bbq aan te gooien. Kangaroo meat, worstjes, sla en aardappels. Na de afwas hebben we met z'n alle rondom het kampvuur gezeten met hout dat we eerder die middag zelf bij elkaar hebben gezocht. Ook vandaag ging iedereen vroeg naar bed, rond 10 uur max lag iedereen weer in zijn swag naar de sterren te staren. De volgende ochtend zou de wekker (oftewel Tom) vroeg af gaan.


17/03/2016 day 3 in Ayres Rock:
04:30 am again, goedemorgen! Een nieuwe dag en dus een nieuwe hike! Dit keer een hike van 8,6 km rondom the Kings Canyon. Normaal zou deze hike zo'n 6 km zijn maar wij hadden geluk met onze tourguide, hij nam kleine extra wegen zodat we nog meer moois konden zien. Lucky us! Rond 6 uur, voordat de zon op kwam begonnen we aan onze hike. Gelukkig maar dat we onze hike begonnen zonder zon, want het eerste gedeelte van de hike was het deel van 500 treden gemaakt vanuit rotsen. Niet extreem zwaar, maar met zon was het bijna niet te doen geweest. Alle wandelingen in Ayres Rock worden na 11 am afgeraden om aan te starten, omdat het uiteindelijk te warm zou zijn om het af te maken. Gelukkig begonnen wij vroeg! 

Eenmaal boven begon de zon op te komen, langs de Canyon hadden we het zicht op Eem mooie sunrise. Nadat iedereen boven was gingen we verder. Tijdens de wandeling had ik een chat met de tourguide, hij heeft altijd erg interessante verhalen te vertellen. Bij onze eerste kleine stop voor wat informatie werd zijn verhaal echter verstoord door een kangaroo. Sorry Tom, jou verhalen zijn ook erg interresant. Maar kangaroo's blijven erg leuk om even een fotootje van te schieten, je bent een toerist of je bent het niet hé! Het was een erg mooie en makkelijke wandeling, makkelijk ja? Ja, dat had ik 7 maand geleden waarschijnlijk niet geschreven maar ik heb gelukkig al wat meer mogen wandelen dus ben nu wel een beetje iets gewend. Normaal als papa een lange wandeling met me wou gaan maken zat ik altijd te piepen, nu zal ik zonder te zeuren met alle plezier mee gaan. 

Na de hike was het tijd om ons zweet in het zwembad van ons lichaam af te spoelen. Tegen de tijd dat we klaar waren met de hike zo rond een uurtje of 10 was het rond de 40 graden, je kan begrijpen dat iedereen dus lekker doorweekt was van zijn eigen zweet. Heerlijk hé al die informatie die ik jullie geef ;). Na het zwembad een een goeie lunch (kameel burger van de bbq) was het tijd voor een douche en daarna reden stapten we weer in de bus, dit keer niet met 22 mesen maar met 12, de helft van onze groep stapten in een andere bus naar Alice Springs. We reden 3 uurtjes richting ons privé Bush camp in Curtain Springs. Hier genoten we van de sunset en een pasta. Ook deze avond hadden we weer een kampvuur met TimTam's als snackje, het typische Australiëse chocolade koekje. 

Ook vanavond gingen we weer vroeg naar bed uhhh.... Swag. Voordat het bed tijd was, was het tijd voor een plasje op onze mooie wc zonder deur. Je behoefte doen met uitzicht, met d'r luxe van een wc-pot onder je kont! Wie wil dat nou niet. 


18/03/2016 last day in Ayres Rock:
01:50 am goeienacht?? We sliepen uiteraard weer buiten op de grond, zonder afdak om maar de sterren te kunnen kijken. Maar drup drup? It's raining, maybe we should move? Is wat ik naast me hoorde. Ohja! Inderdaad, het regende. We pakte allemaal onze swag op, sleepte hem 20 meter verderop onder een afdakje, gingen weer in onze slaaphoes liggen en vielen gelukkig allemaal daarna kort weer in slaap. Bijna elke Nederlander vind het heerlijk om met het getik van de regen op hun raam in slaap te vallen, nou dit was pas goed getik op het dak boven ons. Slaap lekker! 


05:30 goeiemorgen! Droog en wel werden we weer wakker gemaakt door onze wekker Tom. Nadat we alle keuken spullen weer hadden opgeruimd stapte iedereen lekker in hun pyjama de bus in om 06:01 AM vertrokken we naar kamp 1 voor een douche en ontbijt. Luxe ontbijtje dit keer, bacon and eggs on toast. Jammie! Na het ontbijt was het tijd voor een heerlijke douche, waar ik zo waar redelijk onderpaste. Nadat iedereen weer schoon en al zijn spullen had gepakt reden we 2 min, na die 2 min kwamen we aan bij de Camel Tour. Voor $10 pp konden we een ritje maken op een kameel. Ik heb even gecheckt of ze hier iets van voelen, maar volgens de man die de Camel Tour verzorgde kunnen de kamelen 2 x hun eigen gewicht op hun rug dragen, dus als het goed is heeft de kameel het nauwelijks gevoelt. Hoop ik dan maar. Wat een leuke ervaring! Foto's volgen uiteraard later weer op m'n blog zoals jullie van mij gewend zijn.  Na de Camel Tour reden we even snel langs een benzine station om wat drinken te halen, het vliegveld is namelijk zo klein dat er niet bepaald veel voorzieningen zijn. 


We hebben afscheid genomen van Tom en een aantal mensen die niet terug naar Melbs vliegen. Always sad to say goodbye :(. Niels, een Duitse jongen gaat rond de zelfde tijd als mijn
 naar Bali, dus wie weet! Meeten we daar weer. Het is grappig hoe sommige wegen altijd weer samen komen. Franzi, ook een Duits meisje, is waarschijnlijk in de zelfde tijd als mij in Byron. En Lisa, wie weet zie ik haar wel weer in Europa. We zijn immers buren, zo ver is Duitsland niet meer na een reis Australië. 


Natuurlijk hebben we ook vandaag weer vertraging, lang leven Jetstar! Na een half uurtje vertraging (veel beter dan de vorige keer, dus mag eigenlijk niet klagen) zit ik weer in het vliegtuig richting Melbourne. Dit keer zit ik voor het eerst in een vliegtuig met met 7 mensen die ik ken, grappig. Het plan is om als we weer geland zijn in Melbourne (waar het nu heel koud is, fijn! Zit met een korte broek in het vliegtuig) samen met Franzi en Lisa de skybus naar de city te pakken, dan moet er afscheid genomen worden van Lisa. Franzi en ik willen onze weg samen vervolgen naar HappyTravels, ik wil graag Bali gaan boeken en Franzi moet haar backpack daar ophalen. En dan scheiden ook onze wegen, maar waarschijnlijk maar voor even. 

Als ik alles heb geboekt, wat hopelijk vandaag allemaal lukt pak ik de metro terug naar Glen Waverly waar mijn rijst maatje op mij zit te wachten. Terug bij Janny thuis ga ik kijken of het lukt om ook alles rondom Byron Bay en m'n laatste dagen Sydney te kunnen boeken/regelen. Ook wil ik even kijken voor een appartementje of hotel in Bali voor de dagen dat ik geen tour doe en niet op een surfboard sta. 

Dit weekend werk ik nog 2 daagjes werken en dan is het tijd voor een vakantie in een VAKANTIE!!!! #42daystogo ik wil niet naar huis!!!!!!!!!!!!