Hoi, ben ik weer!

25 februari 2016 - Christchurch, Nieuw-Zeeland

17 days never went so fast as these here in New-Zealand. Thanks to everybody that made my trip one of the best trips ever! Or how Felix it would have said it was... Ah-mazing. 

Ah-mazing ❤️

Day 5 Rotorua to Tongariro National park:
In de ochtend zijn we naar een rugby school geweest. Hier kregen we rugby les en leerde we wat Maori woorden. Vraag me niet meer wat het was.. Door mijn tijdelijke radio stilte op blog gebied kan ik niet meer over alles in detail treden. Na ongeveer 2 uurtjes op het rugby veld te hebben gestaan heeft Mike (buschauffeur van topdeck) ons naar Lake Taupo gebracht. Hier waren Eef en ik al eerder geweest met Ilse tijdens onze mini roadtrip, voor ons was deze plek dus minder speciaal. Na lake Taupo hebben we een aantal uur in de bus doorgebracht onderweg maar Tongariro National Park. Als diner hadden we traditional kiwi lamb roast diner and pavlova. Verder een rustig avondje gehad en lekker op tijd naar bed. De volgende dag stond er namelijk een sportief voor de boeg. 



Day 6 Tongario National Park:
Goed ontbijtje in de maag en gaan met die banaan! Om 08:50 pm pakte we de bus naar de Tangario crossing. Een hike van 19,4 km lang. Het was een hele klim. Maar wel een hele bijzondere. Je komt langs zoveel verschillende soorten landschapen. Het is echt oprecht de mooiste wandeling die ik ooit heb gemaakt! Eef mevrouwtje sneltrein was na 5 uur en 45 min klaar met de hike. Ikzelf na 6 uur en 30 min, ik heb het lekker rustig aangedaan en vooral veel zelf gelopen. Lekker! Eenmaal bij het eind punt lag iedereen lekker languit met de schoentjes uit te wachten op de shuttle terug naar het hotel. Die avond was er een optional diner gepland voor $18 p.p. Eef en ik hebben die $18 echter niet betaald want kort na diner brak de hel los in het hotel. Eef had heel veel bultjes op haar lichaam, eerst leken het op muggenbultjes maar het werden er steeds meer en meer en allemaal kort op elkaar op een rijtje. Ook had ze in de ochtend een rood vlekje in haar bed, na wat onderzoek op internet.... Bleken het bed bugs te zijn, oftwel in NL bad wansen. Neeee hé. Dit betekende dat we ALLES hebben moeten wassen. Ook ik, aangezien ik op de zelfde kamer sliep en onze spullen bij elkaar stonden. Onze backpack moest in de vriezer aangezien die klote beestjes zich ook in ritsen verstoppen, de kou van de vriezer maakt ze dood. Maar wij waren niet de enige, de kamer tegenover ons had er ook 1 gevonden in hun kamer. Dus ook zij moesten alles wassen. Tot de dag van vandaag weten we niet of het komt door het hotel of door een meisje dat met ons mee was op de tour. Zij had er namelijk al last van toen ze met ons mee ging op de tour. Zoals je kan begrijpen was dit wel even een dikke vette tegenvaller. We moesten van kamer verhuizen. Er ging ook nog eens een droger kapot. Uiteindelijk hebben we lopen wassen tot half 4 in de nacht. Alles moest droog zijn voor de volgende dag aangezien we naar de volgende plek zouden gaan. Ik heb eef eerder naar bed gestuurd, haar hele lichaam jeukte, de arme schat. Ik was als de dood om ze ook te krijgen. Gelukkig is dat niet gebeurt. Sarah en ik hebben dus gezellig tot half 4 's nachts in het washok gezeten. ach zo maak je nog eens wat mee....



Day 7 Tangario National park to Wellington:
De wekker ging deze ochtend om kwart over 5 in de ochtend. Aangezien we onze backpack uit de vriezer moesten halen en alles er weer in moesten proppen. Normaal had ik alle soorten kleding styles in plastic zakken, handige tip van mn tante. Je maakt een soort kleding lades in je tas door kort bij kort te doen etc. Maar aangezien ik de mooie jumbo en men at work plastic tassen uit NL heb moeten weg gooien door die klote bed bugs was mn tas nogal ongeorganiseerd. Helemaal niks voor mij. But yeah deal with it. Met onze ijskoude ongeorganiseerde backpack zijn we naar het ontbijt gegaan. Rond kwart over 7 vertrokken we naar Wellington. We stopte op een hoge berg voor een groepsfoto en reden daarna rechtstreeks door naar de city. Ik vind Wellington by far the leukste city van NZ. Uiteraad was het weer een veelste luxe hotel voor ons gevoel, backpack life kun je het niet meer echt noemen. Na het inchecken zijn Eef en ik naar Home to The papa geweest (NZ National Museum). Eef is alles niet zo'n museum chickie dus we hebben alles in rap tempo gezien. Maar leuk en interresant was het wel! Na het inchecken hebben we wat rond gedwaald door de stad, nieuwe plastic zakken gescoord voor onze kleding lades in onze backpack en pillen en zalf gekocht voor Eef haar bultjes. 


Eenmaal terug in 't hotel hebben we lekker gedoucht en heb ik gelijk mn backpack weer op orde gemaakt. Hallo welcome back ietjes meer georganiseerd leven! Om half 7 gingen we met onze tour groep uiteten bij een thai. Heerlijk eten maar mega slechte service. Ik kreeg mn eten eerder dan mijn wijn terwijl ik het op 't zelfde moment had besteld. Maar de sfeer was er niet minder om, het was super gezellig! Na het diner zijn we naar een plein gegaan waar we uitzicht hadden over de haven, daar werd vanaf een bootje vuurwerk afgestoken voor de chinese new year. Het was lang niet zo spectaculair als new year in Sydney maar hey een gratis vuurwerk showtje? Wie wilt dat nou niet! Na 10 minuten vuurwerk zijn we naar een jaren 70 bar gegaan. Het was alweer en hele tijd geleden dat ik was uitgegaan dus we hebben lekker gedanst en wat drankjes gedaan. Rond een uurtje of 2 gingen we terug naar het hotel. In de bar hebben we al van wat mensen afscheid moeten nemen van onze tour. Wellington is 1 van de punten die je kunt kiezen als eindbestemming. 5 mensen gingen er weg en 4 mensen kwamen bij de volgende ochtend. Onderweg terug naar 't hotel hebben Eef en ik gezellig met Keel geskyped, was ze er toch een beetje bij :)


Day 8 Wellington to Nelson:
We starten te dag met een heerlijk ontbijtje. Eef was vooral erg onder de indruk van de champigons bij het ontbijt. Na het vroege ontbijt zaten we om half 8 alweer in de bus onderweg naar de ferry. Hugh was zo lief om ons uit te zwaaien, hij was 1 van de mensen die in Wellington achter bleef. Zoals ik al zei we kregen 5 nieuwe tourleden. Normaal doen we aan introducties in de bus maar aangezien het nu maar zo weinig waren moesten we gewoon aardig zijn van Daniel en onszelf voorstellen. Blake & Brandon zaten achter mij en Eef in de bus naar de ferry, beide komen ze uit Sydney. Chantal en Melissa hebben we gesproken in de rij bij de ferry, Chantal komt uit Canda en Melissa uit de UK. Eenmaal in de ferry hebben Eef en ik lekker een dutje gedaan. 


Daar zijn we dan! Nieuwe bestemming south Island. Volgens verhalen zou het hier een stuk kouder moeten zijn maar het was bloetje mooi weer toen we aankwamen. Onderweg naar Nelson hadden we nog een stop bij the world's best Sauv Blanc on the banks of the Melborough Sounds voor een wine tasting. We hebben genoten van heerlijke wijntjes, of nouja.. Eef en ik tenminste. Een hele hoop van onze groep hadden een hangover en konden geen wijntje zien. De de heerlijke wijntjes en nadat de jongens tussen de wijnvelden door hebben gevoetbalt vervolgde we onze weg naar Nelson. 


Eenmaal in Nelson zijn we even naar de supermarkt gegaan voor wat snacks en drinks. In de avond heeft Mike de bbq aangegooit en heerlijke steaks voor ons bereid. Top diner! We had good fun with everybody. Na het eten werden er wat drank spelletjes gespeelt en leerde we de nieuwe mensen steeds beter kennen. Ik heb een tijdje met mama, gea en Levi geskyped. En ben na 2 drankjes met de groep lekker naar bed gegaan. 



Day 9 Nelson:
Vandaag ben ik rond een uurtje of 10 met Jared en Felix naar 't strand gegaan. Het was heerlijk weer! Rond 11 uur zijn Jared, Jess, Helen en ik gaan peddelboarden. Je staat dan op een soort surfboard je evenwicht te bewaren en je beweegt jezelf vooruit of achteruit doormiddel van een peddel. Good fun! Na een half uurtje zwommen er nog een aantal andere van onze groep naar ons toe en hebben we lekker lopen auwehoeren met zn alle. Na het peddelboarden hebben een een tijdje gezont en toen is de rest voor lunch gegaan. Ik besloot te blijven en een lekker dutje te doen op het strand. 


Eenmaal terug in het hotel hebben Eef en ik onze verhalen van de ochtend met elkaar gedeelt. Zij was namelijk gaan paardrijden. We hebben lekker in de tuin gezeten en gezont. Na een heerlijke douche zijn we thai gaan halen en in de avond hebben we opnieuw weer wat drankjes gedaan met elkaar. Alleen de hotel manger vond ons niet zo leuk en stuurde ons rond 11 uur naar bed. Een aantal gingen naar het strand, wij besloten naar bed te gaan. 


Day 10 Nelson to Christchurch via Kaikoura:
Na het ontbijt zijn we naar Kaikoura gereden, onderweg maakte we een stop om seals te bekijken. Wat een schatjes en wat veel zeehonden zo op een hoopje! Na de lookout stop reden we verder naar Kaikoura, een aantal van ons gingen zwemmen met de seals, de andere waaronder Eef en ik gingen voor de gratis wandeling. Ook hier waren weer seals te zien. Nadat we allemaal weer compleet waren zijn we door gereden naar Christcruch. Wat een zielige verlaten stad is het geworden zeg na de laatste heftige aardbeving, iedereen is hard aan het werk om de stad weer opnieuw op te bouwen. But it takes for ever! Er ligt nog zoveel puin van een aardbeving van 5 jaar geleden. Heel bijzonder. We verbleven in een erg schattig hotel, break free. Na een douche zijn Eef, Helen en ik wat gaan eten in de rockpool bar. Na ons diner kwam ook de rest deze kant op en hebben we met elkaar gepooled en wat drankjes gedaan. 


Day 11 Christchurch to Fox Glacier:
Onderweg naar Fox hebben we een aantal mooie tussenstops gemaakt bij lakes en bergen. Eenmaal aangekomen in Fox hebben we gedoucht en diner gehad, roast lamb en een heerlijke choco brownie als dessert. Na het diner hebben we wat spelletjes gespeelt als darten etc. Rond een uurtje of 10 zijn we het bos in gegaan om gloei wormen te gaan bekijken. Dit klinkt super saai. Maar het is heel vet om te zien. Allemaal groene 'lampjes' dat eigenlijk diertjes zijn. Heel funny. Na de gloei wormen hebben Eef, Felix, Brandon, Blake en ik nog wat gepoolt. En na een geintje met een speaker te hebben uitgehaald in de kamer van de andere jongens zijn we naar bed gegaan. 



Day 12 Fox Glacier to Queenstown:
Wolken? Valt mee. Regen? Nee. Wind? Mwah beetje. Gaat de heli hike dan misschien toch door? Nee. Snik, balen, kut jammer! We zagen er zo erg naar uit! De heli hike houd in dat je eerst met een helicopter over de glacier vliegt en vervolgens je weg vervolgt tevoets tussen de glaciers door. Maargoed, better save then sorry. Aangezien er verder vrij weinig te doen is in Fox zijn we eerder dan gepland naar Queenstown gereden met meerde stops bij verschillende watervallen. Eenmaal aangekomen in Queenstown werden Eef en ik heel gelukkig van onze kamer. Wat een uitzicht! En wat een grote kamer. Samen vriendinnetjes zijn heeft zo zijn voordelen, wij zijn de enige die samen in 1 bed willen slapen. Er stond namelijk een dubbel bed in de woonkamer. Dit betekende dat wij de grootste kamer hadden, tvtje er bij, keukentje. De andere meisjes sliepen in het kleinere slaapkamertje. Veel tijd in onze eigen kamer hebben we niet doorgebracht. De jongens hadden namelijk nogal een rijke fantasie in Queenstown dus na een aantal uur was club 28 geboren. Alles was van de partij, dj booth, VIP space, garderobe, flashing lights en goeie muziek. In de avond zijn Eef en samen met Adam en Boris uiteten geweest bij de Thai. Het was heerlijk maar zo mega scherp dat ik mn hele maaltijd heb gehuild. Ik ben wel wat gewend maar dit was echt extreem. Na het diner vervolgde we onze avond in club 28 tot een uurtje of 1. En daarna was het tijd om heerlijk in slaap te vallen in onze grote kamer. 



Day 13 & 14 Queenstown:
De hele tour hebben we tot nu toe mooi weer gehad. Komen we in Queenstown.. Koud, regen en wind. Brrrr. En juist hier hebben we mooi weer nodig. De eerste dag zijn er heel veel activiteiten gecancelled ivm het weer. Ik had graag willen paragliden, maar helaas ook gecanclled. Eef wou een shot over boat doen, deze ging wel door. Ipv paragliden ben ik maar wat gaan rond dwaalen in town om de tijd te dooien totdat de rest terug was van de jet over boat. Daarna zijn Adam, Mike, Brandon, Felix, Blake, Eef en ik gaan frisbee golfen. Dat is een parkour in een park met goals waar de frisbee uiteindelijk in moet komen. Erg leuk. Adam en ik hebben echter wel verloren maar daar hebben we het verder niet meer over. Na de frisbee golf hebben we wat drankjes gehaald voor in club 28, hebben we een douche genomen en zijn we gaan pre drinken. Na wat drankjes en gezelligheid verder kwamen we uiteindelijk een half uur te laat bij het diner met de rest van de groep. Maar ach, we kwamen iniedergeval precies optijd voor de pizza! Na het eten vond Brandon het nodig tijd voor wat nieuwe shots. Na de shotjes zijn we naar de Ice bar gegaan, in de Ice bar is het -5 graden. Je krijgt een dikke jas en handschoenen, je cocktail word geserveerd in een glas van ijs. Het was erg leuk en gezellig totdat Felix het nodig vond om te gaan dansen met een ice culture en haar nek te breken. Nadat Felix $100 lichter dankzij het breken van een stuk ijs en ik iedereen uit de ice bar heb geroepen zijn we naar de volgende club gegaan. Iedereen was nogal fucked up en we raakte de helft kwijt. Ik voelde me wel weer oké nu en dronk verder niets meer. Het was een goeie avond. Alleen Felix kwam bijna nergens meer in, we hebben het vermoeden dat de ice bar het in een systeem heeft gezet dus uiteindelijk hebenn we maar besloten om met een aantal mensen terug te gaan naar club 28. We hebben een facebook groep met onze tour, de volgende ochtend stonden er een aantal hele.... Uh... Charmante foto's op de groep haha. 


19-02-2016 the day!!!! BUNGY omg! Zin in!!!! Ik was nauwelijks zenuwachtig, denk dat gisteren daarbij heeft geholpen. Bijna iedereen had een lekkere hangover. Om 08:50 moesten we ons verzamelen in town voor ons transport. Daar gingen we dan! Brett, Adam, Eef, Brandon, Blake en Ik. We did it!!!! 134 meter hoog met 8,5 sec free fall. Zooo gaaf!!!!! Maar het is zo gek. Je staat daar, hij zegt 3 2 1 bungy en je springt gewoon. Je denkt niet: oh dit is misschien niet zo slim? Nee je springt gewoon. Het leuke aan mijn video is dat je Eef harder hoort gillen dan mijzelf. De arme schat, schreeuwen dat ze deed toen ik 134 meter naar beneden viel. Voor mij was het anders om Eef te zien gaan. Ik wist hoe fk leuk het was! Bijzonder om deze ervaring met elkaar te kunnen delen. En fijn om onze ouders zelf te kunnen hebben vertelllen: we did it! And we are still save. Na de bungy hadden Eef en ik de smaak te pakken, we wouden graag samen de nevis swing doen. Maar helaas, toen wij eenmaal aan de beurt waren was de wind zo hard dat ook dat weer werd gecancelled. Pech, maar opnieuw better save then sorry. Rond 3 uur waren we terug in town. We hadden deze avond graag voor onszelf willen koken maar ons lichaam besloot in slaap te vallen tot 9 uur 's avonds. Het is dus maar een ranzige mac geworden na ons ontzettend gezonde maaltijdje is Eef haar backpack eindelijk eens gaan ordenen en gaan slapen. Ik ben opnieuw naar club 28 gegaan, ik ben by far de beste bezoeker haha. 


Day 15 Queenstown to Fiordland (incl. Milford Sound):
Na onze laatste uurtjes in Queenstown voor het ontbijt zijn we onderweg gegaan naar Fiordland. Een ontzettend mooi national park. De jongens gingen als kleine meisjes door het hoge gras rennen, stelletje gekken. Na een aantal stops bij mooie watervallen en rivieren kwamen we uiteindelijk na 2,5 uurtjes rijden bij Milford Sound. Hier gingen we op een boot crouse van 1,5 uur, wauwie! Varen tussen de hoge mooie bergen en watervallen. Wat seals spotten op wat rotsen en genieten van de zon en de mensen om me heen. Wat een heerlijk leventje! 



Na Milford Sound zijn we terug gereddn naar een klein plaatsje waar we zouden gaan overnachten. Voor diner gingen we naar the ranch. Wat een slechte tent. Bediening die niet eens weet hoeveel wijn er in het wijn glas word geschonken, geen menu kan uitleggen en pas na 2,5 uur je eten kunnen bestellen. Maar aangezien we met de hele groep waren was het gezellig en bleven we waar we waren. Nadat we na 3,5 uur eindelijk een keer ons eten op hadden gingen we naar de zogenaamde nieuwe club 28 om onze after diner tea te drinken, iedereen vond Eef en mij maar raar met ons ritueel, thee na het eten. Na de thee is Eef al lekker vroeg naar bed gegaan. Sarah, Vennessa, Blake, Brandon en ik hebben een spelletje gespeelt en zijn daarna ook maar gaan slapen. Blake had eef bang gemaakt met spook verhalen, maar ze lag heerlijk in dromenland toen ik terug kwam gelukkig. 



Day 16 Fiordland to Lake Ohau:
Na het ontbijt moesten we zo'n 2 uurtjes rijden naar onze eerste stop, een plaatsje net voor Queenstown. Hier hadden we de mogelijkheid om te gaan fietsen, nou deze dutchies zagen dat wel zitten!!!!  Eindelijk!!!! Na 6 maand weer fietsen! Het werd wel een mountain bike ipv een oma fiets en een helm ipv wilde losse haren. Maar het was ZO leuk! Na zo'n 14 km berg op berg af te hebben gefietst waren we weer terug in Queenstown. Wij dutchies, Felix, Brandon, Blake & Melissa waren er als eerste. De rest was nogal druk met af en toe van de fiets afflikkeren, best logisch ook als je fietsen niet gewend bent was dit best een moeilijk stuk. Het eindpunt was de bungee jump, de HJ hacket brug. De eerste bungee plaats van de wereld, deze jump is maar 43 meter hoog. Eitje! Het was grappig om mensen zo bang te zien staan over het randje van een hoogte van 43 meter nadat wij een jump van 134 meter hebben gemaakt. 


Nadat we allemaal weer compleet waren heeft Mike ons naar de laatste bestemming gereden waar we onze laatste nacht zouden slapen: Lake Ohau. Een heerlijke rustige plek geweldig mooi uitzicht over het Lake. Een hotel inclusief hot tub met uitzicht, genieten!!!! Na te hebben ingecheckt zijn we extreem koud geworden in het lake om onszelf vervolgens op te warmen in de hot tub. 


Na het diner, lasange (Jeej lang geleden maar die van papa smaakt toch 10 x beter) hebben we wat drankjes gedaan in alweer een nieuwe club 28 en zijn we vervolgens de drankjes te vervolgen in de bar waar we lekker hebben lopen jammen met de gitaar met Mike. Na een aantal drankjes, liedjes, en potjes pool was Felix wel klaar met de bar en zijn we met hem naar de hot tub gegaan. Even later kwamen Chantal, Melissa en Blake ons ook gezeldschap houden. Ook kregen we Mike zo ver om liedjes voor ons te zingen en te spelen op de gitaar terwijl wij heerlijk warm van het uitzicht genoten. Na 2 uurtjes was Eef er klaar mee en ging lekker douchen. NIet veel later gingen Chantal en Melissa lekker naar bed en gingen Felix Blake en ik Eef gezeldschap houden. Toen de jongens hun eigen kamer weer in konden zijn we lekker gaan slapen. 



Day 17 Lake Ohau to Christchurch:
Na het ontbijt hebben we afscheid moeten nemen van het mooie uitzicht. Onderweg naar Christchurch was onze eerste koffie stop in een heel klein plekje waar we, geloof het of niet, WEER oude bekende tegen kwamen! Marloes en Joy, ontmoet 6 maand geleden op bush camp Australië. Heel leuk om ze weer even te zien!!! Na kort bij te hebben gekletst gingen we beide weer onze eigen weg. Die van ons ging naar een klein lief kerkje gelegen aan een mooi Lake. In gedachten hoor ik Felix weer zeggen: best lake ever, Ah-mazing. Inside joke, nevermind. 


Na het kerkje te hebben bezocht vervolgde we onze weg naar een schapen boederij. We kregen wat info over de farms hier in NZ, mochten een lammetje en een koe melk geven, er werd voor onze ogen een schaap geschoren en vervolgens hadden we een high tea in de tuin. En dat was het dan... De laatste stop totaan Christcurch, onze eind bestemming snik. Rond half 4 kwamen we aan. And lucky us! Mike en Dan sliepen in het zelfde hostel als ons dus konden ze ons mooi afzetten, scheelde weer een taxi! Blake had geregeld dat we allemaal op de zelfde kamer sliepen, so again... Club 28 continuance. Mike and Dan hadden allebei hun eigen kamer maar Mike joinde ons met het eten, we gingen naar een thai container. Felix had het opgezocht, het bleek uiteindelijk een foodtruck te zijn in de middele of no where maar het smaakte top en het was erg gezellig. 


Eenmaal terug in onze kamer/club 28 hebben we wat drankjes genuttigd die iedereen had achter gelaten in de bus, thanks guys! Rond een uurtje of 9 liepen we met zn alle richting de city, dit is zo'n 10 minutjes lopen vanaf ons hostel. We meeten de andere in the last world. Een super saaie bar, zonder muziek. Thanks Brandon.... Best bar ever. Sorry inside joke again. Mike was zo slim om iedereen over te halen voor de karaoke naast ons hostel, dit betekende dus dat wij niet meer ver hoefde te lopen naar bed na een avondje drinken. Iedereen die in eerste instantie naar de andere bar was gekomen ging mee, gezellig! Na wat drankjes, dansjes en gezang was het tijd om afscheid te nemen. Reizen is leuk maar afscheid nemen sucks! Zeker na 17 dagen. Na heel wat te hebben afgeknuffeld bleven alleen Brandon, Felix, Blake, Chantal, Melissa, Mike, Eef en ik over. Mijn favo groepje van de tour. We besloten dat we zin hadden in de mac. Eef, Blake en ik bleven bij de bar en de rest pakte de taxi naar de mac voor take away. De taxi moest alleen echter door de mac drive, waardoor het allemaal langer duurde. Alleen de taxi was dus al $40, we hebben allemaal nog nooit zo'n dure mac gegeten. Mike was zo lief om voor de burgers te betalen dus uiteindelijk viel het allemaal reuze mee. Na de mac hebben Chantal en Melissa een taxi terug genomen naar de city en zijn Felix en Brandon naar bed gegaan. Blake, eef en ik hebben nog wat gedronken buiten bij onze kamer en zijn daarna ook gaan slapen. 


24/02/2016, time to see goodbye:
De jongens moesten allemaal om 10 uur uitchecken. Om 11 uur zijn we naar de city gereden met de huurauto van Blake & Brandon om met Chantal en Melissa te meeten voor ontbijt. Heerlijk ontbijtje! Maar na het ontbijtje was het tijd om afscheid te nemen van Chantal, snik... Wat een schat van een mens! Na de eerste breuk van onze groep gingen de rest van ons naar de gardens om te chillen in het park in het lekkere zonnetje. Na genoten te hebben in 't park zijn we wezen lunchen bij de mexicaan met nog 3 andere van topdeck. Daarna was het tijd om ook tegen hun doei te zeggen. Blake, Brandon, Felix, Eef en ik reden terug naar het hostel en toen bleven er nog maar 3 van ons over. Brandon & Blake gaan nog op een mini roadtrip met zn 2e. Toppers zijn het! Hoop ze nog te zien als ik in Sydney ben. Of in Europa met alle wilde plannen. Een uurtje later pakte Felix te shuttele naar de airport, dag lieve grappemaker. 


Na alle goodbyes bleven de dutchies weer over met zn 2e. Dit was de eerste tour waarbij Eef en ik Engels tegen elkaar hebben gepraat maar dat hoeft nu ook niet meer. Alles is weer back to how it was. 


25/02/2016:
Uitslapen zit er in dit hostel niet echt in. Om 10 am staat de housekeeping in je kamer te schreeuwen en te stofzuigen. Niet oké. Maargoed hé, zo hebbie wat aan je dag. Rond half 12 waren we in de city om met Melissa te meeten. We zijn met zn 3tjes naar het strand geweest. Het was heerlijk weer toen we er heen gingen maar na 1,5 uur begon het zo extreem te waaien dat we onder het zand lagen. Oren zwart, neus zwart, ogen zwart, alles zwart van het zand. Jak, wegwezen! We hebben beetje rond gelopen in 't plaatsje waar het strand was en hebben toen de bus terug gepakt naar Christchurch, daar was het tijd om van onze laatste topdeck favo afscheid te nemen. Bye girl! Save travels. 


Eef en ik zijn op de weg terug naar 't hostel even gestopt bij een koffie kraampje. Eenmaal terug in hostel hebben we lekker chill gedaan, Eef heeft lekker lang gedouched en ik heb mezelf er toegezet om eindelijk te bloggen. Want jeetje mina, wat een lang verhaal is het geworden. Vraag me af of jullie het volhouden tot mijn laatste zin. En voor de gene die het hebben volgehouden, thanks trouwe fans! 


Wij gaan nu even afwassen. We hebben heerlijk zelf gekookt met een berg vol groente groente en rijst uiterraad. Dat hebben we wel gemist zeg, zelf koken. Daarna neem ik lekker lange douche want ik ben nog steeds Miss Sandy. 

Kusjes
 

Foto’s

5 Reacties

  1. Zus:
    25 februari 2016
    Jeetje wat een verhaal! Ik heb niet alles gelezen, want ik ben aan het werk. Maar ik heb de afgelopen dagen de meeste verhalen wel via app gehoord. Je kunt nog even genieten in Nieuw-Zeeland maar het is bijna afgelopen en dan ga je terug naar Melbourne om twee weekjes te werken.... En men oh men, wat heb ik zin in Sushi!! Nog héél even wachten...........

    Dikke kus, love u!
  2. Mams:
    25 februari 2016
    Zo nauw ik heb hem helemaal gelezen hoor ook al ben ik op het werk.
    Maar net als Gea wist ik al veel via de app.
    Pake zal er wel blij mee zijn want die had allang gevraagd hoe het met je ging en of ik nog wel steeds iets van je hoor.
    Hij zal je wel gemaild hebben ondertussen.

    Veel plezier bij jullie volgende avontuur en het ontmoeten van nieuwe mensen.
    Ga weer aan het werk want zit al even achter door dit lange verhaal van je.

    Liefs Mams xxxx
  3. Je auntie:
    25 februari 2016
    Ha nichie,
    Wat een feest der herkenning om te lezen. Ik heb de foto's nog niet gekeken maar die heb ik ook niet nodig. De torangire crossing, Kaukura, fox glasier, Queenstown en Nelson, de heerlijke witte wijntjes, de plaatsen waar je bent geweest en niet ik nu niet noem staan me nog helder voor de geest. Prachtig land waar je in 17 dagen doorheen gecrosst bent. Wil je nog eens terug? Ik ga graag weer met je mee.
    Over de greenlip mosselen heb ik je niet gehoord. Gaan we die samen eten. Want alleen maar thai in NZ is natuurlijk een beetje raar.
    Kortom, ben super jaloers op alle mooie dingen die je hebt gezien. Heel jammer van de gletsjertocht. Nog meer reden om nog een keer terug te gaan.
    Voor nu een goede reis terug naar de Aussies.
    En tot snel weer horens. Gelukkig wisten we van je dat de bungeejump goed was gegaan. En van die simpele jump is Claire 20 jaar geleden of zo gesprongen.
    Dikke kus lieve kleine haarbal!
  4. Marije:
    25 februari 2016
    Nog een keertje terug gaan is zeker een optie! Er staat eventueel zo nog een work and holiday visa op me te wachten voor hier in NZ. Werken in Wellington en vervolgens rondtrekken met een autotje? Lijkt me een top plan! :)
  5. Beppe en pake,:
    25 februari 2016
    Hoi lieve globetrotter,
    Zoals je al had begrepen van je moeder zou ik net een mailtje naar jou sturen omdat je moeder had gezegd dat een mailtje wel over zou komen en dat ik dan wel een reactie van je zou krijgen. Maar wat blij !!!!!! daar was jouw uitgebreide blog. Meisie, meisie wat beleef jij daar veel. Wij hebben ook veel beleefd met onze reizen naar Amerika met grand canyon en Hawaii en nog veel meer. Maar jij doet er wat langer over en beleefd ook veel meer. Maar wij waren stinkend blij ,met jouw blog maar ook wel een beetje jaloers. Ik zou ook even mijn digid activeren maar toen hebben we eerst maar even jouw blog gelezen Het is eigenlijk geen normale blog maar meer een kroniek. We hopen nog wel meer van zulke kronieken van jou binnen te krijgen. Geniet maar fijn verder daar down under maar we zullen ook hartstikke blij zijn als je weer veilig je voetjes op Nederlandse bodem zet eind April
    Tot slot nog hartelijke groetjes van je liefhebbende pake en beppe.
    Tot wederhoren xxxx