5 more beach days to go!

23 april 2016 - Bali, Indonesië

22/04/2016:
Nieuwe dag, zelfde liedje. Opstaan, ontbijten, douchen, zwembad, zonnen, lezen, zwemmen, banen smoothie drinken, zonnen, lezen, zwemmen, insmeren, zonnen, lezen, social media checken, terug naar het hotel, douchen, eten, naar de mini markt (supermarktje), terug naar het hotel, thee drinken, lezen, social media checken, lezen & slapen.

Einde dag. Kort maar kratig. Mijn leven is erg zwaar, pfff ja ja ik weet het. 


23/04/2016:
Nieuwe dag, ander liedje. Ik schrok net optijd wakker. SHIT hoelaat is het? Mooi half 10, kan ik mijn inclusief ontbijtje nog scoren buiten op het terras. Ik schoot snel een jurkje aan en liep naar beneden. Hellooooo goodmorning, ze zeggen het zo grappig! Ik zou het eigenlijk nog een keer stiekem willen opnemen en ook: yes Miss please looking jaa jaa. 

Ok back to the point. Heel belangrijk namelijk: ontbijt. Nam een eitje, jus & thee. En oké ja, ook een mini donut. Het is nog even vakantie. Niet dat 't uitmaakt natuurlijk, ik eet altijd veel. Vakantie of niet. 

Na het ontbijt nam ik een douche en daarna brak mijn shop dag aan om de laatste souvenirs binnen te slepen. En ja hoor, gelukt! Helaas kan ik niet bloggen wat ik voor wie heb gekocht, ik moet jullie namelijk zo nodig lastig vallen met mijn verhalen. Dus achja... Dan komt dit maar niet in mijn boek en niet op het internet. Een verassings is toch altijd het leukste achteraf. 

Ik ging terug naar m'n hotel om me om te kleden, tijd om de sport schoenen uit mn backpack te halen. Hardlopen, dat was het plan. Hardlopen met heel veel zweet, dan dan wel weer. Maarja vind ik niet zo heel gek met 30 graden. Het hardlopen ging dus regelmatig over in gewoon lopen. Maarja ook met 12 graden ren ik niet continu door, zo sportief ben ik nou eenmaal niet. Misschien ooit..... Op een dag. 

Ik zal dit land nooit gaan begrijpen. Tijdens het hardlopen sprongen er 3 x Indo's voor m'n neus. Of ze met me op de foto mochten. Ehm? Ja oké, raar maar oké is goed. Dit is me al vaker overkomen maar het went niet. Ik ben niet beroemd. Maar wel blond en lang..... Dat zal het dan wel zijn hé. 

Eenmaal terug in m'n hotel nam ik een douche en ging vervolgens uiteten. Klinkt belachelijk luxe elkaar hé "uiteten". Ja ik weet het. Maar ik kan niet anders. Geen keuken om in te koken, maar oh oh oh wat heb ik zin om lekker voor mezelf te koken. Al smaakte mijn diner prima. Hot Beef met rijst & sambal. Dat gaat er altijd wel in. 

Mijn koffie verslaving die ik in Australië heb opgebouwd zet ik hier regelmatig voort in de Starbucks. Dat is hier bijna de enige koffie die te zuipen is. En hier is het ook geen eens zo duur. Voor een capp betaal je zo'n €2,60 dat is in NL volgens mij wel even anders. Maar kan me vergissen hoor, houd me namelijk al 8 maand niet bezig met Nederlandse prijzen. Dus kan er gigantisch naast zitten. Samen met mijn capp & stroopwafel nam ik plaats. Jaja stroopwafel, u leest het goed. Zelfs in Bali hebben ze stroopwafels. Wel met 1 helft chocola maar ik ben een vrouw en 1 keer in de maand heb ik enorme behoefte aan chocola, dus ik nam dit keer genoegen met een de duo panoti stroopwafel. 

In de Discovery Mall waar ik verblijf zitten nog meer souvenirs winkeltjes. Ik moest nog een aantal dingen hebben om mijn kado's aan te vullen. Ik vind kado's kopen eigenlijk veelste leuk, dus als ik begin is er geen houde meer aan. Slecht voor de bankrekening maar leuk voor de mensen thuis. Maar nu is het klaar hoor. Voor iedereen iets, denk ik..... Hoop ik.... Ja vast wel. 1 ding is zeker voor mezelf heb ik in de afgelopen 8 maanden genoeg souvenirs gehaald. 

Na de laatste shoppings stalde ik alle kado's uit op bed. Zo! Oké. In NL zou ik het nu lekker zijn gaan inpakken. Maar dat gaat hier dus even mooi niet hé. Ik heb het aan meerdere mensen gevraagt vandaag. Maar inpak papier? Nee dat kennen ze hier niet. Ze keken me schaapachtig aan alsof ik dom was. Het enige wat ze evt doen is bubbeltjes papier, dat beschermlaagje waar je als kind zo druk mee was. Plup plop plop.... En stiekem doen we het nog steeds als we het bubbeltjesplastic tegenkomen. 

Nou oké, dan moet ik maar op zaterdag 30 april even naar de Kruidvat rijden in Brummen. Hopelijk kan dit met de auto. Als ik nog weet hoe je zo'n ding start. 8 maanden niet gereden na 1 week je rijbewijs te hebben, ik weet nog niet hoe bevordelijk dit gaat zijn voor mijn rijstel. Maar daar komen we binnenkort snel genoeg achter. Gelukkig staat het nummer van 't Gerij nog in mijn telefoon. Maar hopelijk zal dat niet nodig zijn....

Als het goed is, is mijn pick up van MojoSurf ook geregeld. Vandaag even gebeld, de receptie was zo vriendelijk mij even met hun telefoon te laten bellen. Scheelt mij weer kosten. Na het telefoontje heb ik ook nog even een mail gestuud, wacht nu nog op antwoord. Ik zal de 26ste iniedergeval om 7 uur 's ochtends voor m'n hotel staan. Tover mij maar om tot een surf godin zodat Eef en ik kunnen gaan surfen in Hawaï als we die loterij winnen & als we onze travellust niet gaan verleren tijdens ons normale leven thuis. 


5 MORE DAYS TO GO. WAIT WHAT?! ONLY 5 MORE DAYS. 5 MORE BEACH DAYS. WHAT WHAT? ONLY 5 MORE BEACH DAYS TO GO?! WHAAAH CAN'T BELIEVE IT!!!!!!!!!!!!



Let's go!

Foto’s

4 Reacties

  1. Mams:
    23 april 2016
    Ja een zwaar leven hoor ,volgens mij moet je nu toch wel heel er g bruin zijn.
    Net nog met je geappt dus we zijn weer op de hoogte van alles.
    Geniet van je laatste dagen daar en heel veel plezier met surfen Dinsdag en Woensdag.
    Donderdag ga je dan echt weer richting Nederland en zit het grote avontuur er op.
    En denk dat je toch best wel snel weer in je oude ritme komt hier.

    Alvast in dikke knuffel en kus.
    Mams
  2. Beppe en pake,:
    23 april 2016
    Hallo vakantieganger,
    Wat een zwaar leven daar op Bali. Maar je hebt het vooruitzicht dat dat zware leven nog maar een paar dagen duurt en moet je nog aan het surfen. ook dat is natuurlijk best weer inspannend. En dan maar hopen dat ze daar ook weer koffie serveren. Nog twee dagen niksen en dan nog dat gesurf. Voor jou dus nog maar 4 dagen en dan Bali-Nl. Maar voor ons nog vijf dagen We hopen dat jij dan weer wat tot rust bent gekomen na die lange reis. We willen nog wel even jouw vluchtnummer weten en de vliegmaatschappij. Is er ook nog een overstap. 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1, 0 Hoera, ook wij in Brummen. Marije tot dan
    Groetjes van. ons beiden uit Koudum Doei, doei
  3. Je auntie:
    23 april 2016
    Zo nichie, je laatste dagen glippen je flink door de vingers. Klaarblijkelijk klinkt je er wel klaar voor. Hier in Nederland zijn we ook druk met de voorbereidingen je weer te verwelkomen. Dat doen we door flink te werken, feestjes te vieren zonder jou, naar het strand gaan, door het Amsterdamse bos wandelen, hard lopen (zeker 30-40 minuten aaneengesloten) genieten van de stilte (en uitkijken naar jou gekwebbel). Maar geef ons zeker nog even de tijd om te wennen aan het idee dat je weer om de hoek woont. Voor ons zal het ook een wereld van verschil zijn als je er weer bent. En natuurlijk moeten we de Koningsdag nog even flink vieren met jou verder uit de buurt. Anders moet ik weer de politie in seinen om je veilig thuis te brengen met je lieftallige vriendinnetjes.
    Ik heb een uurtje of 3 geleden nog een hagelbui op het bolletje gehad. Dus tel je zegeningen op Bali.
    Geniet van het surfen, doe voorzichtig in de golven en stiekem tellen ook wij hier in Amsterdam de dagen af. Al bijna de uren. Over 144 uur en 35 minuten vanaf nu land je namelijk!
    Lief nichie, have fun. Veel liefs uit Amsterdam
  4. Rynate:
    24 april 2016
    Hey nichtje, ja het gaat nou hard zeg. . Nog maar 5 dagen waanzinnig en zo te lezen ben je heel bruin geworden en heb je de reis van je leven gehad. En heel veel beleefd hebt. Nu nog lekker surfen en dan je rugzak klaarmaken voor de teug reis. Wij kijken er naar uit om je weer te zien en al je verhalen live te horen. Je blogs lezen zal ik missen want dat ia altijd leuk om te doen. En je hield ons goed op hoogte.
    Geniet nog even een ik zeg alvast tot gauw xx